Artikelen

Hoe gaat het nu met jou? Ik hoop dat je in goede gezondheid verkeert en dat het goed met je gaat. Ondanks alle uitdagingen van deze tijd. Want het dagelijks leven in deze tijd van vele beperkingen, die uit zorg zijn opgelegd om verspreiding van het coronavirus tegen te gaan, kunnen je zo langzamerhand behoorlijk opbreken? Hoe zit het met jouw gezondheid en die van de mensen om je heen? Hoe zit het met je baan en je inkomen? Lukt het nog om financieel rond te komen of heb je geen idee hoe je je rekeningen nog moet betalen?

Wat ben ik mij ervan bewust dat deze tijd van kwetsbaarheid en onzekerheid ontzettend veel van ons vraagt. Het is een tijd van bewustwording van wat er zich allemaal bij onszelf, in het gezin en in de wereld manifesteert. We worden met z’n allen uitgenodigd oude gewoontes op te ruimen en ruimte te maken voor nieuwe mogelijkheden en perspectieven. De aarde heeft ons iets te vertellen en we zullen met z’n allen en als individu een enorme krachtige transformatie ondergaan.

Zwanger zijn is een heel bijzondere periode in je leven. Je kindje is zó gewenst en je hebt zolang uitgekeken naar het moment dat je eindelijk in verwachting bleek te zijn. En toch is het alsof je er nauwelijks van kunt genieten. De eerste drie maanden was je vreselijk misselijk en moe en nu heb je veel last van je bekken. Het lijkt in niets op die roze wolk die je je had voorgesteld. Je herkent je eigen lijf niet meer en voelt je af en toe verloren in je eigen lichaam.

Hoe belangrijk een goede gezondheid is, besef je vaak pas wanneer je zelf te maken krijgt met ziekte, pijn of andere klachten. Ineens is het niet vanzelfsprekend meer dat je alles maar gewoon kunt of doet. Ineens ziet je leven er heel anders uit en draait alles om lichamelijke of emotionele pijn, verdriet, een operatie of een ziekte. En dat is wel het laatste wat je altijd voor ogen hebt gehad.

Wanneer heb jij je voor het laatst écht ontspannen gevoeld? In onze huidige maatschappij waarin hectiek en chaos overheerst is de kan groot dat dat voor jou erg lang geleden was, en misschien heb je er wel helemaal geen herinnering aan. Een ultieme ontspanning op zowel fysiek, mentaal als emotioneel niveau. En tóch is dat enorm belangrijk om weer in balans te komen én te blijven.

Als Gijs met een bleek snoetje mijn praktijk binnenkomt, maakt hij een matte indruk. Zijn moeder, met wie ik al telefonisch contact heb gehad, had me verteld dat hij de laatste maanden zo vaak over buikpijn klaagt. Diverse bezoekjes aan de huisarts hebben daar geen duidelijk aanwijsbare reden voor opgeleverd. Zijn moeder vertelde ook, bijna schoorvoetend, dat ze het idee had dat Gijs depressief was, al leek haar dat onmogelijk voor een 11-jarige. Toch?

Arjan had het helemaal gemaakt: een mooie vrouw, twee leuke kinderen, een prachtig huis en een goede baan. Het was hem niet zomaar in de schoot geworpen. Nee, hij had er hard voor gewerkt. Eigenlijk werkte de veertiger er nog steeds hard voor. Een 60-urige werkweek was voor hem dan ook geen uitzondering.

Al in haar puberteit worstelde Eva met haar gewicht. Eigenlijk begon het in de tweede klas van de middelbare school. Ze was altijd een wat stil en onzeker meisje en dat maakte haar tot een makkelijk slachtoffer van pesterijen. Haar rugzak werd in een plas water gegooid, de banden van haar fiets lek gestoken en haar jas, helemaal vies en een paar keer zelfs kapot, vond ze regelmatig terug op de meest vreemde plekken.

Anja is echt wat je noemt ‘een duizendpoot’. Ze is een alleenstaande moeder, heeft een drukke baan, maar helpt ook regelmatig mee op school als klassenmoeder, gaat een paar keer in de week langs bij haar ouders die wat beginnen te kwakkelen en er staat wekelijks bootcamp op het programma. Ze ziet eruit om door een ringetje te halen en haar huis is altijd netjes aan kant. Het is dan ook geen wonder dat ze ’s avonds vaak uitgeteld op de bank ligt. Maar van ontspanning is dan weinig sprake. Ze voelt zich opgejaagd en gespannen.

Anna. Dertig jaar. Ze had een fijn leven totdat de diagnose ‘kanker’ werd gesteld. De grillige en harde realiteit die alleen anderen leek te raken, werd ineens levensecht. Pijnlijke therapieën volgden. Evenals radeloosheid, extreme vermoeidheid en zichzelf verraden voelen door haar lichaam. Toch genas ze wonderwel en inmiddels is ze vijf jaar ‘schoon’.